Veel partijen buitelen over elkaar met Cloud-oplossingen en bijbehorende dienstverlening. Regelmatig komende we de mooiste “X”aaS oplossingen tegen, die al dan niet in een “hybride” of “multi-cloud” omgeving beschikbaar kunnen zijn. Gedreven door een steeds eenvoudiger wordende, beter beheersbare en continu ontwikkelende IT-techniek en automatisering van activiteiten is er elke dag, elk moment een nieuwe oplossing voor een (nieuw) probleem. Automatiseren van de automatisering, toepassen van “standaard” diensten, die flexibel in te zetten zijn, aan en uit wanneer het wenselijk is op elk moment. Dat is agile IT, dat is toch wat we willen? Immers de “Business is in the lead” en markt waarin wij werken vraagt om veranderkracht en snelheid daarvan. En bovenal: we staan altijd aan. Het heeft er de schijn van dat we in volle vaart de wolken in rijden, maar is dat erg? Is het te complex, is het te ingewikkeld? Weten we eigenlijk wel wat we willen en waarom we het (zo) doen? Houden we de rit onder controle, of hoeft/ kan dat niet meer? Weten we zeker dat we het juiste doen? Kan je het überhaupt zeker weten? Weten we nu eigenlijk echt wat we krijgen, of al hebben? HELP! Er zijn meer vragen te bedenken dan er antwoorden zijn. En hoe meer antwoorden we krijgen, hoe meer vragen we kunnen stellen. Maar, is dat eigenlijk erg? Het aloude adagium dat verandering de enige constante is, is meer zichtbaar dan ooit tevoren. Maar hoe hou je je vast aan een constante die continu in beweging is? Dit vraagt veel van ons. Toch is het de kracht van ons allemaal dat we met z’n allen zo ver gekomen zijn waar we zijn en hoe we continu ontwikkelen. Dat geldt voor iedereen, zei het in verschillende mate zichtbaar en bewust voor je zelf en je omgeving. Door bij te houden, te volgen, aan te passen, te onderzoeken, te vragen, vast te stellen, inzicht te krijgen, door te vragen, te accepteren, bij te stellen, te veranderen, verder te gaan, te creëren, te beperken, te groeien, te spiegelen, te ontwikkelen en te communiceren komen we verder. Het zijn zomaar een “paar” werkwoorden. Werkwoorden die een hoog energie niveau in zich dragen en van een individu vragen. Ga ik hier nu niet te ver van mijn pad? Ik begon toch over het over elkaar heen buitelen van Cloud-oplossingen en lijkt nu opeens met minder concrete, meer filosofische zaken bezig te zijn. Ben ik van de weg af aan het gaan? Is this the way to go? Eerlijk gezegd weet ik het ook niet, maar ik weet wel dat ik er in geloof dat IT mensen moet ondersteunen. Mensen moet kunnen ondersteunen in hun hele leven, en vooral bij hun werk. En ja daarvoor moet je vrij kunnen denken, soms zelfs mijmeren en buiten een begaand pad gaan. Dus een beetje filosoferen, je zelf vragen stellen om verder te kunnen gaan, waarom niet! This is my way to go.